Okręty Panamerykańskie
Argentyńska Marynarka Wojenna została założona w 1810 roku, kiedy Argentyna rozpoczęła rewolucję majową, aby uzyskać niezależność od Hiszpanii. Podczas walki o niepodległość marynarka wojenna odniosła wielkie zwycięstwo nad Hiszpanią w bitwie pod Buceo w 1814 roku, która została ogłoszona Dniem Marynarki Wojennej i świętem narodowym w Argentynie. Wzięła ona także udział ponownie przeciwko Brazylii podczas wojny Cisplatyńskiej w 1825 roku.
Argentyna zmodernizowała swoją flotę w latach 70. XIX wieku i na przełomie XIX i XX wieku była wiodącą potęgą morską w Ameryce Południowej. W 1982 roku brała udział w walce przeciwko Royal Navy podczas wojny o Falklandy, ale była świadkiem poważnej porażki Argentyny i ciężkich strat we flocie argentyńskiej. Marynarka Wojenna unowocześniła się od zakończenia konfliktu, ale nadal ma problemy ze sprzętem i obsadą. Niemniej jednak pozostaje zdolną siłą w regionie.
Brazylijska marynarka wojenna została założona w 1822 roku, kiedy Brazylia ogłosiła niepodległość od Portugalii. Podczas wojny Brazylii o niepodległość, nowa Cesarska Marynarka Wojenna Brazylii kilkakrotnie starła się z flotą portugalską, zanim uzyskała niepodległość. W 1825 r. podczas wojny Cisplatyńskiej marynarka wojenna została ponownie uruchomiona w wyniku sporów terytorialnych z Argentyną. Podczas wojny odniesiono wielkie zwycięstwo w 1827 r. podczas bitwy o Monte Santiago.
W XIX wieku Brazylia stała się główną potęgą Ameryki Południowej i miała jedną z wiodących marynarek wojennych w regionie. Brazylia wykorzystała swoją flotę do interwencji w kilku konfliktach w Ameryce Południowej. 11 czerwca 1864 r. w bitwie o miejsce Riachuelo między marynarką Paragwaju a brazylijską marynarką cesarską była to największa bitwa morska między krajami Ameryki Południowej, a brazylijskie zwycięstwo oznaczono 11 czerwca jako dzień brazylijskiej marynarki wojennej.
W 1889 roku monarchia brazylijska została obalona i zastąpiona republiką. Na przełomie wieków Brazylia stała się główną potęgą morską. W 1906 Brazylia zamówiła w brytyjskiej stoczni dwa najpotężniejsze pancerniki na świecie, „Minas Gerais” i „São Paulo”, które zostały dostarczone w 1910 roku, otwierając tym samym wyścig zbrojeń marynarki wojennej Ameryki Południowej. „Brazylijska marynarka wojenna” była używana w małym stopniu zarówno podczas I wojny światowej, jak i II wojny światowej, głównie jako eskorta konwojów i walka z okrętami podwodnymi, podczas II wojny światowej odegrała ważną rolę w obronie konwojów aliantów na południowym Atlantyku podczas Bitwy o Atlantyk. Brazylia kontynuowała modernizację swojej floty po II wojnie światowej, a w 1960 roku stanęła w obliczu konfliktu morskiego przeciwko Francji o prawa do połowu homarów.
Dziś Brazylia pozostaje główną potęgą morską i ma drugą najpotężniejszą marynarkę wojenną w obu Amerykach, ustępując jedynie Stanom Zjednoczonym.
