Krążowniki
Zamiast rodzaj okrętu, słowo krążownik początkowo określało cel lub misje statku; "krążyć" długie dystanse eskortujący, w trakcie zwiadów lub najazdów, lub po prostu stanowić średniej wielkości obecność wojskową w sytuacjach, w których posyłanie pancernika uznawano za decyzje strategicznie, lub finansowo nierozsądną. Wynalezienie silników parowych i budowanie ze stali przyspieszyło rozwój projektowania krążowników, porzucając nieporęczne, niepewne żagle i drewnianą budowę na potężne silniki, silniejsze kadłuby i elementy.
Przed wybuchem drugiej wojny światowej, różne traktaty morskie — lub wykręcanie się z nich — utworzyły takie klasy krążowników jak "ciężkie krążowniki", "krążowniki liniowe" lub "pancerniki kieszonkowe", odzwierciedlające ich nieproporcjonalną siłę ognia i wydajność w przeciwieństwie do tego, co traktaty miały za zadanie ograniczyć. W dzisiejszych czasach zaawansowana technologia sprawiła, że niszczyciele potrafią wykonać zadania, do których kiedyś potrzebna była obecność krążowników, taniej, efektywniej, co spowodowało, że dzisiejsze marynarki wojenne coraz rzadziej wykorzystują krążowniki.
Mimo iż różne kraje miały różne podejścia co do ról wykonywanych przez krążowniki i w odpowiedni sposób je wyposażyły, to krążowniki mogą być uważane jako okręty dobre we wszystkim, aczkolwiek w niczym niebędące najlepsze. Prawie wszystkie są w stanie adekwatnie odpowiedzieć na zmiany na polu bitwy i wywrzeć znaczny wpływ w ich sektorze, posiadając większą siłę ognia od wszystkiego, od czego nie będą w stanie uciec i potrafiące uciec od wszystkiego mającego większą siłę ognia; oczekuje się od nich, że będą stanowiły podstawową linię obrony przed niszczycielami i samolotami. Dobry kapitan krążownika obserwuje przebieg bitwy i przystosowuje się do zmieniających się warunków gdy jest taka potrzeba.
Krążownik innych narodowości mają różne cechy charakterystyczne. Amerykańskie krążowniki zwykle mają, z wyjątkami, najlepsze uzbrojenie przeciwlotnicze oraz pancerz. Japońskie krążowniki mają potężne uzbrojenie torpedowe i najlepsze pociski odłamkowo-burzące do podpalania przeciwników, ale słabą obronę przeciwlotniczą i pancerz w porównaniu z innymi krążownikami. Krążowniki Kriegsmarine mają dobry zasięg, szybkostrzelność, pociski przeciwpancerne zadające duże uszkodzenia i dobrą penetrację jak na rozmiar, ale słabe pociski odłamkowo-burzące i często nie najlepszy pancerz. Francuskie krążowniki są szybkie, ze świetnymi zasięgami, ale mają słaby pancerz i dosyć słabe uzbrojenie przeciwlotnicze. Radzieckie krążowniki mają największy zasięg i zwykle mają dobre oba rodzaje pocisków ze względu na ich dużą prędkość, ale mają najgorszy pancerz, niewystarczającą obronę przeciwlotniczą, największy zasięg wykrywania i są najmniej skrętne z krążowników. W końcu brytyjskie krążowniki składają się jedynie z lekkich krążowników, z szybkostrzelającymi działami średniego kalibru, obfitym uzbrojeniem torpedowym i dostępem do narzędzi eksploatacyjnych, do których krążowniki innych narodowości nie mają dostępu, ale mają bardzo słaby pancerz i średniej jakości baterie przeciwlotnicze, oraz jedynie mają dostęp do pocisków odłamkowo-burzących.
Krążowniki mają szeroki wybór narzędzi pomagających w adaptacji do wielu sytuacji i mogą mieć do czterech (4) slotów na sprzęt eksploatacyjny, więcej niż żaden inny rodzaj okrętów. Tak jak inne okręty, pierwszy slot zajęty jest przez Grupę Naprawczo-Ratunkową; reszta zależy od narodowości okrętu. Sonda hydroakustyczna zwiększa zasięg wykrycia wrogich okrętów i torped, nawet przez zasłony dymne; Obrona przeciwlotnicza zwiększa intensywność (ale nie koniecznie efektywność) uzbrojenia przeciwlotniczego, zmniejszając efektywność wrogich samolotów będących wystarczająco nieszczęśliwych, żeby stać się ofiarami; Myśliwiec wysyła myśliwce z katapulty krążownika, który eskortują krążownik i atakują wrogie samoloty, które zbytnio się zbliżą; Samolot zwiadowczy pozwala krążownikowi zwiększyć zasięg baterii głównej przez pewien czas; Radar Dozorowania wykrywa wrogie okręty poza ich zasięgiem wykrycia przez krótki okres; Doładowanie silnika zwiększa prędkość maksymalną okrętu w trakcie działania sprzętu; Wytwornica dymu wytwarza zasłonę gdziekolwiek potrzeba i zasłania pole widzenia wrogom; i od poziomu IX (III dla Brytyjskich Krążowników), mają także dostęp do grupy naprawczej, umiejętność posiadaną przez pancerniki, umożliwiająca im zregenerowanie części uszkodzeń uzyskanych w bitwie.
Zobacz Także: Lista okrętów
