Okręty U.S.A.
Okręty budowane dla Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych (US Navy) wyróżniały się doskonałym pancerzem (zgodnie z zasadą wszystko albo nic), działami głównej baterii oraz zdolnościami do zwalczania samolotów i były bardzo dobre nawet w podstawowych konfiguracjach. Wiele z nich było budowanych później, przez co nie przechodziły radykalnych zmian (jak miało to miejsce w IJN, na przykład z Kongo). W grze dostępne są aż 4 główne gałęzie, a ponadto krążowniki dzielą się dodatkowo na gałąź krążowników lekkich i ciężkich. Dostępnych jest również wiele okrętów premium oferujących unikatową rozgrywkę; Indianapolis i Atlanta (Radar na poziomie VII, różne style rozgrywki), Saipan (Samoloty poziomu IX, nietypowe konfiguracje samolotów), Flint (Krążownik z dymem, działami niszczyciela), Black (Radar i dym w jednym), Massachusetts (Pancernik do gry w zwarciu z dobrą baterią dodatkową), Missouri (Klasyczny pancernik, posiada radar i pokaźną obronę przeciwlotniczą). Linia okrętów U.S.A. cechuje się bardzo dobrym wyważeniem. Wykorzystanie jej mocnych stron, najlepszej zasłony dymnej (długie rozpylanie i czas trwania), niesamowitej obrony przeciwlotniczej i długo trwającego radaru może być trudne dla początkujących graczy oraz sytuacyjne. Okręty te są doskonałym wsparciem, wymagają jednak planowania, dobrej obserwacji sytuacji na mapie i pozycjonowania.
Stany Zjednoczone odziedziczyły wiele ze swoich rodzących się tradycji morskich od Brytyjczyków, z którymi wygrali swoją wojnę o niepodległość w 1776 roku. Z biegiem lat raczkująca amerykańska marynarka odnosiła sukcesy i porażki w starciach z flotami brytyjskimi, francuskimi i hiszpańskimi. Jednakże mieszanka słabych perspektyw ekonomicznych, tendencje izolacyjne czy morskie traktaty rozbrojeniowe stworzone po pierwszej wojnie światowej obniżyły efektywność i gotowość US Navy w przededniu II wojny światowej. Wszystko zmieniło się 7 grudnia 1941 roku po niespodziewanym Japońskim ataku na główną bazę Floty Pacyfiku w Pearl Harbor na Hawajach. Uważany za podstępny atak, wykraczający poza reguły cywilizowanej wojny, wpłynął na amerykańską opinię publiczną, która chciała teraz przystąpić do wojny.
Gdy flota pancerników została poważnie uszkodzona w Pearl Harbor Amerykanie zwrócili się w stronę okrętów podwodnych i lotniskowców - broni której użyli Japończycy aby zneutralizować Flotę Pacyfiku i, co ironiczne, uzyskiwali dużo lepsze efekty niż IJN (która nadal opierała się na pancernikach i doktrynie “decydującej bitwy"), odnosząc sukcesy w bitwie na Morzu Koralowym, bitwie o Midway, na Morzu Filipińskim czy w zatoce Leyte i o Okinawę. Mimo, że była nieco słabsza od IJN na początku wojny szybko uzyskała przewagę jakościową i ilościową w każdym typie okrętów. Niemalże każda jednostka była wyposażona w doskonałe przyrządy kontroli ognia, takie jak radary czy komputery balistyczne. Przemysłowa potęga Stanów Zjednoczonych pozwalała na produkcję dużej liczby jednostek (175 okrętów klasy Fletcher zbudowanych na przestrzeni 4 lat stanowi najlepszy przykład) z małą ilością nieistotnych różnic, tak aby załogi przenoszone między jednostkami mogły szybko przystosować się do swoich zadań bez specjalistyczny szkoleń. US Navy wyszła z II wojny światowej jako najpotężniejsza flota świata i tytuł ten dzierży do dziś.
Niszczyciele
Styl gry
Styl gry Amerykańskimi niszczycielami można podsumować jako “nękać i denerwować”. Ich szybkostrzelne, szybko obracające się działa pozwalają bezkarnie zalać przeciwnika deszczem ognia będąc ukrytym w zasłonie dymnej lub za przeszkodą terenową. Okręt poziomu X - Gearing, klejnot koronny drzewka, jest w stanie wystrzelić w przeciwnika 120 pocisków na minutę. Niestety mała prędkość pocisków i bardzo wysoka trajektoria lotu która pozwala na ostrzał zza wysepek pozwala trafiać tylko największe cele na dystansie większym niż średni. Okręty te mają też całkiem dobrą obronę przeciwlotniczą która pozwala im pełnić rolę eskorty, jeśli zajdzie taka potrzeba, system prowadzenia ognia i wykorzystywanie artylerii przeciwlotniczej sprawia, że koniecznym staje się korzystanie z generatora dymu Smoke Generator () aby nie zdradzać swojej pozycji. Amerykańskie torpedy miały możliwość wyboru kilku wariantów prędkości, w World of Warships dostępna jest tylko najszybsza konfiguracja (z wyłączeniem okrętu premium VII poziomu Sims). W grze oznacza to iż niskopoziomowe niszczyciele nie mogą odpalić torped z poza zasięgu wykrywalności, co zmusza je do wymijania salw głównej i dodatkowej baterii swojego celu zanim wejdzie on w zasięg torped. Jednakże od okrętu poziomu VII - Mahan, jest możliwe torpedowanie będąc niewykrytym, jednak z mniejszych odległości niż Japońskie odpowiedniki. Dla porównania niszczyciele US Navy muszą czekać do poziomu IX aby uzyskać dostęp do torped o zasięgu 10 km, gdy okręt IJN mają do nich dostęp już od poziomu VI (Fubuki i Hatsuharu) i przeładowują je szybciej.
Krążowniki
Styl gry
Krążowniki USA opierają się na działach, o ich głównej, dodatkowej i przeciwlotniczej artylerii można mówić w samych superlatywach. Tracąc torpedy po poziomie V (Omaha), są w stanie rozpocząć potężny ostrzał w dowolnym kierunku dzięki szybkostrzelnym działom rozmieszczonym wzdłuż burt okrętów na niskich poziomach lub w szybko obracających się wieżach na wyższych poziomach. Każdy przeciwnik, zwłaszcza niszczyciel który znajdzie się w zasięgu ognia i nie wykona manewrów unikowych zostanie szybko wysłany na dno, szczególnie kiedy linia uzyska dostęp do radaru dozorowania Surveillance Radar () (od poziomu VII premium i VIII w linii standardowej) . Mimo iż japońskie krążowniki mają większy zasięg i siłę ognia, Amerykanie mają szybko obracające się wieże, konwencjonalny ich układ, wystrzeliwują więcej pocisków na minutę. Niektóre z nich mają wysoką parabolę lotu podobnie jak ich niszczyciele co jest jednak obosiecznym mieczem. W zamian za wysoką trajektorię i wolne pociski mamy większe możliwości wykorzystania naturalnych osłon na mapie. Ich uzbrojenie przeciwlotnicze skutecznie odstrasza samoloty przed zbliżaniem się. Nawet jeśli atakują w grupie uruchomienie defensywnego ognia przeciwlotniczego Defensive AA Fire () (zwiększa obrażenia dział dużego kalibru) szybko wyczerpie rezerwy samolotów wrogiego lotniskowca. Des Moines stojący na szczycie drzewka artyleryjskich krążowników dysponuje potężnymi arsenałem przeciwlotniczym i działami o niezrównanej szybkostrzelności.
Wraz z aktualizacją 0.7.5 i kolejno 0.7.6 nastąpiły istotne zmiany w linii krążowników. Począwszy od od poziomu VII nastąpił wyraźny podział na drzewko lekkich i ciężkich krążowników. Ciężkę dysponują mniejszą liczbą dział lecz większym kalibrem pocisków, zwiększoną wytrzymałością (punkty i opancerzenie). Lekkie dysponujące ogromną szybkostrzelnością, jeszcze potężniejsza obroną przeciwlotniczą, sprzętem eksploatacyjnym dostępnym w osobnych slotach, mniejszym opancerzeniem cytadeli i liczbą punktów wytrzymałości ale solidną obroną przeciwtorpedową. Obie linie przygotowane są szczególnie na walkę na średnich dystansach w roli wsparcia niszczycieli i pancerników.
Pancerniki
Styl gry
Amerykańskie pancerniki podążają ortodoksyjną i spójną ścieżką: ich działa nie są tak duże i potężne jak działa japońskich odpowiedników. Początkowe drednoty amerykańskie mają ich więcej i strzelają częściej co daje im salwę burtowa o niezrównanej sile. Ich obrona przeciwlotnicza wyróżnia się na tle innych i pozwala odpierać ataki powietrzne. Początkowo pomimo mniejszego zasięgu ognia i dużo mniejszej mobilności (niska maksymalna prędkość ale za to bardzo dobre promienie skrętu) Amerykańskie pancerniki są w stanie zaabsorbować spore obrażenia, przy prawidłowym ustawieniu okrętu. Ich cytadelę mogą uszkodzić wyłącznie pociski pancerników dzięki bardzo dobremu opancerzeniu tej sekcji. (kosztem słabszego pancerza na dziobie i rufie, wrażliwego na pociski odłamkowo-burzące). Poruszając się w górę drzewka rozwoju okręty zaczynają dorównywać mobilnością japońskim pancernikom (North Carolina na poziomie VIII), ich obrona przeciwlotnicza również poprawia się, czyniąc je niemal odpornymi na wszystkie poza najbardziej zmasowanymi atakami. Pancerniki zachowują podobne wady i zalety jak pozostałe linie amerykańskie (wolniejsze prędkości wylotowe pocisków ale w zamian bardzo dobre kąty penetracji pocisków przeciwpancernych) i skuteczniejszy ostrzał okrętów za osłonami. Na szczycie drzewka gracze spotkają okręt Montana będący ewolucją klasy Iowa, którego budowę ostatecznie anulowano, po podjęciu decyzji o ukierunkowaniu się armii amerykańskiej na budowę lotniskowców.