Welcome to Wargaming.net Wiki!
Variants

Mitsubishi A5M

Jump to: navigation, search





A5M

Icon
Totals
36000 Price
110 Survivability
1540 kgWeight
43.8 Damage
Speed
942.2 Airspeed
400 km/hTop Speed at Sea Level
400 km/hTop Speed at Best Altitude
500 mOptimum Altitude
480 km/hMaximum Dive Speed
84.8 m/sRate of Climb
80 km/hStall Speed
226.9 km/hOptimum Airspeed
Mobility
88.2 Controllability
8 sAverage Time to Turn 360 deg
100 °/sRate of Roll
1563.9 Maneuverability
III
Mitsubishi A5M
36000
The first monoplane carrier-based fighter adopted by the Imperial Japanese Navy Air Service. Successfully used during the Second Sino-Japanese War.

Tech Tree

Engine
tree_wowp_ico-engine.pngII
0
EngineKotobuki 5
Specifications:
Engine Power, hp600
Typeair-cooled
Weight, kg380
tree_wowp_ico-engine.pngII
Kotobuki 5
tree_wowp_ico-engine.pngIII
750
EngineKotobuki 3
Specifications:
Engine Power, hp715
Typeair-cooled
Weight, kg410
Price:
Research cost750
Purchase price6580
tree_wowp_ico-engine.pngIII
750
Kotobuki 3
tree_wowp_ico-engine.pngIV
0
Engine
Specifications:
Engine Power, hp785
Typeair-cooled
Weight, kg425
Applicability:Mitsubishi A5M
tree_wowp_ico-engine.pngIV
tree_wowp_ico-engine.pngIV
880
EngineKotobuki 41
Specifications:
Engine Power, hp785
Typeair-cooled
Weight, kg425
Price:
Research cost880
Purchase price14300
Applicability:Mitsubishi A5M
tree_wowp_ico-engine.pngIV
880
Kotobuki 41
Airframe
tree_wowp_ico-planer.pngII
0
AirframeKa-14
Specifications:
Survivability110
Weight, kg1100
Applicability:Mitsubishi A5M
tree_wowp_ico-planer.pngII
Ka-14
tree_wowp_ico-planer.pngIII
650
AirframeA5M
Specifications:
Survivability120
Weight, kg1100
Price:
Research cost650
Purchase price9850
Applicability:Mitsubishi A5M
tree_wowp_ico-planer.pngIII
650
A5M
tree_wowp_ico-planer.pngIII
0
Airframe
Specifications:
Survivability120
Weight, kg1100
Applicability:Mitsubishi A5M
tree_wowp_ico-planer.pngIII
Synchronized machine gun
tree_wowp_ico-gun.pngIII
0
Machine gun7.7 mm Type 97 Model 1 (S)
Specifications:
Caliber7.7
Muzzle Velocity, m/s960
Damage21
Rate of Fire, rounds/min800
Weight, kg30
tree_wowp_ico-gun.pngIII
2x7.7 mm Type 97 Model 1 (S)
tree_wowp_ico-gun.pngIV
1250
Machine gun13.2 mm Type 2 (S)
Specifications:
Caliber13.2
Muzzle Velocity, m/s1040
Damage40
Rate of Fire, rounds/min700
Weight, kg60
Price:
Research cost1250
Purchase price16900
Applicability:Mitsubishi A5M
tree_wowp_ico-gun.pngIV
1250
2x13.2 mm Type 2 (S)
tree_wowp_ico-gun.pngIV
0
Machine gun
Specifications:
Caliber13.2
Muzzle Velocity, m/s1040
Damage40
Rate of Fire, rounds/min700
Weight, kg60
Price:
Purchase price16900
Applicability:Mitsubishi A5M
tree_wowp_ico-gun.pngIV
2x
tree_wowp_ico-.png
No weapons
tree_wowp_ico-.png
No weapons
tree_wowp_ico-.png
No weapons


Modules

Engine

Engine

Tier Engine Engine Power, hp / Thrust Type Weight, kg Price,
III Kotobuki 3 715 air-cooled 410 6580
IV 785 air-cooled 425 14300
IV Kotobuki 41 785 air-cooled 425 14300
Airframe

Airframe

Tier Airframe Survivability Weight, kg Price,
II Ka-14 110 1100 3100
III A5M 120 1100 9850
Synchronized machine gun

Synchronized machine gun

Tier Machine gun Caliber Muzzle Velocity, m/s Damage Rate of Fire, rounds/min Weight, kg Price,
IV 13.2 mm Type 2 (S) 13.2 1040 40 700 60 16900
IV 13.2 1040 40 700 60 16900


Player Opinion

Pros and Cons

Pros:


  • Improved maneuverability from A4N


Cons:


  • Low speed
  • Very low HP


Performance

Tier 3, sees up to tier 5's.

Standard representative of the Japanese branch with good maneuverability, and little else. A very low strength and speed machine - this will continue in the future planes. Weapons are mediocre as always. The weapons are all the same caliber, so there's no rush to improve them. The Guns overheat over a fairly long period of time, they can keep firing for 10 seconds, best at tier!. As a result, we get a good enough plane for cornering fights, preparing you for the rest to come.

As always, flank distracted opponents, don't engage them head on, and reap the rewards


Historical Info

The Mitsubishi A5M, Japanese Navy designation was "Type 96 carrier-based fighter" (九六式艦上戦闘機) was a Japanese carrier-based fighter aircraft. It was the world's first monoplane shipboard fighter and the direct ancestor of the famous Mitsubishi A6M 'Zero'.

In 1934, the Imperial Japanese Navy prepared a specification for an advanced fighter, requiring a maximum speed of 350 km/h (220 mph) at 3,000 m (9,840 ft) and able to climb to 5,000 m (16,400 ft) in 6.5 minutes.[1] This 9-shi (1934) specification produced designs from both Mitsubishi and Nakajima.

Mitsubishi assigned the task of designing the new fighter to a team led by Jiro Horikoshi (original creator of the similar but unsuccessful Mitsubishi 1MF10, and later responsible for the famous A6M Zero). The resulting design, designated Ka-14 by Mitsubishi, was an all-metal low-wing fighter, with a thin elliptical inverted gull wing and a fixed undercarriage, which was chosen as the increase in performance arising from use of a retractable undercarriage was not felt to justify the extra weight. The first prototype, powered by a 447 kW (600 hp) Nakajima Kotobuki 5 radial engine, flew on 4 February 1935. The aircraft far exceeded the requirements of the specification, with a maximum speed of 450 km/h being reached. The second prototype was fitted with a revised, ungulled wing, and after various changes to maximize maneuverability and reduce drag, was ordered into production as the A5M.

The aircraft entered service in early 1937, soon seeing action in pitched aerial battles at the start of the Second Sino-Japanese War, including air-to-air battles with the Republic of China Air Force's Boeing P-26C Model 281 "Peashooters" in what was the world's first-ever aerial dogfighting and kills between monoplane fighters built of mostly metal.

Some A5Ms remained in service at the end of 1941 when the United States entered World War II in the Pacific. US intelligence sources believed the A5M still served as Japan's primary Navy fighter, when in fact the A6M 'Zero' had replaced it on first-line aircraft carriers and with the Tainan Kōkūtai in Taiwan. Other Japanese carriers and Kokutai (air groups) continued to use the A5M until production of the Zero caught up with demand. The last combat actions with the A5M as a fighter took place at the Battle of the Coral Sea on 7 May 1942.



Fighters
USA IICurtiss P-23 IICurtiss XP-31 IIIBrewster F2A-1 Buffalo IIICurtiss Hawk 75M IIIBoeing YP-29 IVSeversky 2PA IVCurtiss Model 81A-1 IVCurtiss P-36 Hawk IVCurtiss P-36C Hawk IVGrumman XF4F-3 IVCurtiss XP-36F Hawk VBell XFL-1 Airabonita VCurtiss P-40 Warhawk VBell XP-77 VChance-Vought XF4U-1 VIBell P-39N-1 Airacobra VINorth American P-51A Mustang VICurtiss-Wright XP-55 Ascender VIINorth American P-51D Mustang VIIICurtiss XF15C VIIINorth American P-51H Mustang VIIIP-80A Shooting Star IXVought F6U Pirate IXNorth American FJ-1 Fury IXMcDonnell XF-85 Goblin XNorth American F-86A Sabre
UK IIBristol Bulldog IIIBristol Type 133 IIIHawker P.V.3 IIISupermarine Type 224 IVBristol Type 146 IVFairey Fantome IVHawker Hurricane Mk. Ia VCAC CA-12 Boomerang VMiles M.20 VSupermarine Spitfire I VSupermarine Spitfire Mk Ia VVickers Venom VINorth American Mustang Mk.I VINorth American Mustang IA VISupermarine Spitfire V VISupermarine Spitfire Vb IM VISupermarine Spitfire Vb VIIGloster Meteor F. I VIISupermarine Spitfire IX VIIISupermarine Spitfire XIV VIIIDe Havilland DH.100 Vampire F.1 IXSupermarine Attacker XSupermarine Swift
Germany IIArado Ar 67 IIArado Ar 68 IIFocke-Wulf Fw 56 Stosser IIHeinkel He 51 IIIArado Ar 80 IIIFocke-Wulf Fw 159 IVMesserschmitt Bf 109 B IVHeinkel He 112 VMesserschmitt Bf 109 E Emil VMesserschmitt Bf 109 E-3 VMesserschmitt Me 209 V4 VHeinkel He 100 D-1 VIMesserschmitt Bf 109 F Friedrich VISupermarine Spitfire V DB 605 VIIMesserschmitt Bf 109 G Gustav VIIIMesserschmitt Me 209 A VIIIHorten Ho 229 VIIIFocke-Wulf Ta 152 IXMesserschmitt Me P.1092 IXFocke-Wulf Ta 183 Huckebein XFocke-Wulf Fw 252 XMesserschmitt Me P.1101
USSR IITsKB I-7 IIIPolikarpov I-15bis DM-2 IIIPolikarpov TsKB-12bis IVPolikarpov I-153 DM-4 IVPolikarpov I-153P DM-4 IVPolikarpov I-17 VPolikarpov I-180-3 VIlyushin I-21 (TsKB-32) VLavochkin LaGG-3 VMikoyan-Gurevich MiG-3 VYakovlev Yak-1 VIMikoyan-Gurevich I-210 VILavochkin La-5 VIBell P-39Q-15 Airacobra VIYakovlev Yak-1M VIIMikoyan-Gurevich I-220 VIIKostikov 302 VIILavochkin La-7 VIILavochkin La-9RD VIIYakovlev Yak-3 VIIYakovlev Yak-3RD VIIYakovlev Yak-3T VIIIMikoyan-Gurevich I-250 VIIILavochkin La-11 VIIILavochkin La-9 VIIIYakovlev Yak-15 IXLavochkin La-160 IXMikoyan-Gurevich MiG-9 IXYakovlev Yak-19 XLavochkin La-15 XMikoyan-Gurevich MiG-15bis XYakovlev Yak-30
China IICurtiss Hawk II IIIBreda Ba.27 Metallico IVNakajima Ki-43-Ic VCurtiss Tomahawk IIb VIINorth American P-51K Mustang VIIIShenyang JL-1A-37
Japan IINakajima A4N IIKawasaki Ki-10 IIKawasaki Ki-5 IINakajima Ki-8 IIIMitsubishi A5M IIIMitsubishi Ki-18 IIINakajima Ki-27 IIIMitsubishi Ki-33 IVMitsubishi A6M1 Zero IVNakajima Ki-43-I Hayabusa VMitsubishi A6M2 Zero VMitsubishi A6M3 (experimental) VNakajima Ki-43-II Hayabusa VIMitsubishi A6M5 Zero VIKawasaki Ki-61 Hien VIKawasaki Ki-88 VIIMitsubishi A7M Reppu VIINakajima Ki-84 Hayate VIIIMitsubishi J8M Shusui VIIITachikawa Ki-94-II IXTachikawa Ki-162-I XTachikawa Ki-162-III
ko:Plane:A5mja:Plane:A5m


Mitsubishi A6M (Przekierowano z Mitsubishi Zero)

Ten artykuł od 2017-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł. (Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające). Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon Template:Dopracować z tego artykułu. A6M2 Reisen Mitsubishi A6M3 Reisen

Dane podstawowe Państwo Japonia Producent Mitsubishi, Nakajima Typ pokładowy samolot myśliwski (Model 11, 21) / samolot szkolny (A6M2-K) Konstrukcja dolnopłat o konstrukcji półskorupowej metalowej, kabina zakryta, podwozie chowane w locie Załoga 1 Historia Data oblotu 1 kwietnia 1939 Lata produkcji sierpień 1940–1944 Wycofanie ze służby 1945 Dane techniczne Napęd 1 × Nakajima NK1B Sakae 12, 14-cylindrowy, w układzie podwójnej gwiazdy, chłodzony powietrzem Moc startowa: 940 KM max na pułapie 4200 m: 950 KM Wymiary Rozpiętość 12,00 m Długość 9,05 m Wysokość 3,525 m Powierzchnia nośna 22,44 m² Masa Własna 1671 kg Startowa 2674 kg Osiągi Prędkość maks. 520 km/h na 4500 m Prędkość przelotowa 360 km/h Pułap 10 100 m Zasięg 730 km Dane operacyjne Uzbrojenie 2 km wz. 92 kal. 7,7 mm 2 działka wz. 99 kal. 20 mm w skrzydłach Wyposażenie dodatkowe 2 bomby po 30 kg lub jedna 60 kg 2 bomby 250 kg do ataków Kamikaze Użytkownicy Japonia, Tajlandia Rzuty Rzuty samolotu Commons Multimedia w Wikimedia Commons Mitsubishi A6M Reisen, znany popularnie jako Zero – podstawowy typ samolotu myśliwskiego Cesarskiej Japońskiej Marynarki Wojennej w okresie II wojny światowej, jeden z najlepszych myśliwców początkowego okresu wojny. Znany także pod nadaną przez Amerykanów w czasie wojny nazwą kodową Zeke.

Nazwa samolotu Po japońsku samolot nie miał oficjalnej nazwy, lecz nazywany był Reisen, co było skrótem pełnego oznaczenia Rei-shiki kanjō-sentōki (零式艦上戦闘機, Myśliwiec Pokładowy Marynarki Wzór 0)[1]. Cyfra 0 oznaczała końcówkę roku, 2600 według kalendarza japońskiego, czyli 1940 w kalendarzu gregoriańskim, kiedy to samolot wprowadzono do produkcji. Oficjalnym amerykańskim oznaczeniem kodowym było imię Zeke (lub Hamp dla Modelu 32), jednakże znacznie większą popularność zdobyło angielskie tłumaczenie oznaczenia japońskiego, czyli Zero. Stało się ono popularne do tego stopnia, że także w Japonii spotyka się hybrydowe oznaczenie Zero-Sen[1]. Skróconym oznaczeniem modelu samolotu było A6M z dalszymi cyframi oznaczającymi kolejne wersje, gdzie A oznaczało myśliwiec pokładowy, 6 – szósty projekt japońskiego myśliwca pokładowego, M – konstrukcja Mitsubishi[1].

Historia powstania Samolot opracował inż. Jirō Horikoshi w 1940. Konstrukcja powstała jako odpowiedź na zamówienie marynarki, która poszukiwała następcy dotychczas używanego myśliwca A5M4. Zamówienie i wymagania postawione przed nowym myśliwcem pokładowym marynarki były bardzo wygórowane:

prędkość maksymalna w locie poziomym ponad 500 km/h, rozbieg z pokładu okrętu nie więcej niż 70 metrów (japońskie lotniskowce ze względu na swoją modułową konstrukcję nie miały katapult i samoloty musiały startować o własnych siłach), zdolność do lotu na maksymalnych obrotach silnika przez co najmniej 1,5 godziny, promień działania bojowego co najmniej 500 kilometrów. Wymagania te były bardzo trudne do spełnienia, a dodatkowy problem wynikał z faktu, że konstruktorzy japońscy, w przeciwieństwie do np. amerykańskich, nie dysponowali silnikiem lotniczym o wystarczającej mocy. Efektem tego była rezygnacja z opancerzenia i samouszczelniających się zbiorników paliwa.

Napęd Początkowo zamontowano silnik Mitsubishi Zuisei 13 o mocy 875 KM, jednak z tym silnikiem samolot (oznaczony jako A6M1) nie uzyskał odpowiednich osiągów. W drugiej wersji zastosowano silnik Nakajima NK1B Sakae 12 ze sprężarką, o mocy startowej 940 KM i 950 KM na wysokości 4200 metrów. Wszystkie seryjne „Zera” aż do końca wojny latały z różnymi modyfikacjami tego silnika. Począwszy od wersji A6M3, zwiększono moc silnika Sakae 21 do 1130 KM. Silniki te napędzały trzyłopatowe śmigło o zmiennym skoku, od wersji A6M3 zastosowano większe śmigło mogące skuteczniej przenosić większą moc.

Wymiary Myśliwiec miał startować z pokładów okrętów i musiał być dostosowany do hangarowania. W późniejszych wersjach wymiary się zmieniały, co wynikało głównie ze zmniejszenia rozpiętości, na przykład: A6M2: 12 × 9 x 3 A6M5: 11 × 9,1 x 3,5

Osiągi Pierwsza wersja A6M2 rozwijała 533 km/h na pułapie 4550 m; maksymalny pułap wynosił 10 300 m. W wyniku modernizacji osiągi nieco się zmieniały, pułap pozostawał w zasadzie ten sam (patrz poniżej).

Wersje rozwojowe

A6M (prototyp) – napędzany był silnikiem Mitsubishi Zuisei 13 o mocy startowej 580 kW (780KM) i 643,6 kW (875 KM) na 3600 m oraz miał dwułopatowe śmigło. Silnik wybrano ze względu na jego mała masę i małą średnicę, chociaż sam główny konstruktor faworyzował mocniejszy silnik Mitsubishi Kinsei 46. Specjalną uwagę zwrócono na osiągnięcie jak najmniejszej masy maszyny w związku z tym zastosowano nowy specjalny, stop aluminium. Jego budowę zakończono w marcu 1939, oblatano 1 kwietnia. Uzbrojony był w dwa działka wz. 99-1 kal. 20 mm w skrzydłach i dwa km wz. 97 kal. 7,7 mm nad silnikiem. Podczas prób okazało się, że problemy stwarza tylko mechanizm wciągania podwozia i system olejowy oraz że w locie występują wibracje. W sierpniu po próbach zaakceptowano go do produkcji, z jedną tylko zasadniczą zmianą. Okazało się, że to śmigło dwułopatowe powoduje drgania, dlatego zmieniono je na trójłopatowe o stałej prędkości obrotowej. Prototyp oznaczono jako A6M1. W tym czasie ukończono drugi prototyp i dostarczono do Marynarki w październiku 1939 do testów. A6M2 (model 11) – pierwszy model seryjny. Ponieważ osiągi prototypów z silnikiem Mitsubishi Zuisei 13 nie spełniały wymagań, Marynarka nakazała zamontować na trzecim prototypie silnik Nakajima NK1B Sakae 12 o większej mocy. Spotkało się to z niechęcią, ponieważ był to silnik wielkiego konkurenta firmy Mitsubishi. Był to też silnik 14 cylindrowy w układzie podwójnej gwiazdy, ale trochę większy i cięższy niż Zuisei. Pierwszy egzemplarz oblatano 28 grudnia 1939. Osiągi maszyny przekroczyły oczekiwania Marynarki. Osiągał 533 km/h na wysokości 4550 m. Samolot zabierał 650 litrów paliwa w skrzydłach i 330 w dodatkowym zbiorniku podwieszanym pod kadłubem, co dawało mu maksymalny promień działania bojowego nawet 800 km, a zasięg nawet do 2350 km. Samolot zaakceptowano jako Typ 0 Myśliwiec Pokładowy Model 11. Pierwszych 15 maszyn wysłano w 1940 do Chin, gdzie odniosły ogromy sukces w walkach, co spowodowało złożenie zamówienia na dalsze maszyny. Zbudowano jedynie 64 egzemplarze tej wersji.

A6M2 „Zero” Model 21 na pokładzie lotniskowca Shōkaku, 26 października 1942, podczas bitwy koło wysp Santa Cruz A6M2 (model 21) – był to podstawowy model, który trafił do jednostek liniowych marynarki i na pokłady lotniskowców. Różnica w stosunku do modelu 11 polegała na zastosowaniu ręcznie składanych końcówek skrzydeł w celu ułatwienia hangarowania – pół metra końcówki każdego skrzydła składano ręcznie ku górze. Od 128 egzemplarza sprzężono klapkę wyważającą lotek z mechanizmem chowania podwozia, a od 192 zmieniono tę klapkę na nową aby wyeliminować problem z lotkami. Zakłady Mitsubishi wyprodukowały 740 egzemplarzy tej wersji, a zakłady Nakajima 800.

A6M3 Model 32 A6M3 (model 32) – prace nad tą wersją rozpoczęto w połowie 1941. W celu powiększenia prędkości zmniejszono rozpiętość z 12 do 11 metrów, stosując prostokątne końcówki skrzydeł i zastosowano mocniejszy silnik Nakajima Sakae 21 o mocy 1130 KM, wyposażony w dwubiegową sprężarkę. W efekcie uzyskano wzrost prędkości do 545 km/h, jednak odbyło się to kosztem znacznego okrojenia zasięgu do 2000 km i promienia działania bojowego do 450 km. Stało się tak ponieważ silnik ten ze względu na sprężarkę był dłuższy i aby zachować położenie środka ciężkości samolotu musiano przysunąć go bliżej kabiny pilota kosztem zmniejszenia istniejącego pomiędzy silnikiem a kabiną głównego zbiornika na paliwo samolotu z 518 na 470 litrów. Jednocześnie zmieniono też kształt osłony silnika z uwagi na potrzebę umieszczenia w jego górnej części chwytu powietrza do sprężarki. Zwiększono jednocześnie zapas pocisków na każde działko do 100 sztuk. Zmiany te miały jednak większy wpływ na samolot niż się spodziewano, co prawda wykonywał teraz szybciej beczkę i prędkość nurkowania wzrosła do 670 km/h, ale spadła jednak, oprócz zasięgu, zwrotność samolotu. Osiągi nowej maszyny były więc poniżej oczekiwań. Dlatego w zakładach Mitsubishi wyprodukowano jedynie 343 egzemplarze tej wersji (ponadto kilka-kilkanaście egzemplarzy w Nakajima). W kodzie amerykańskim ten model znany był także jako „Hamp” (początkowo „Hap”, co szybko jednak zmieniono po interwencji generała H. Arnolda, który nosił takie przezwisko).

A6M3 Model 22 nad Wyspami Salomona, 1943 A6M3 (model 22) – ponieważ model 32 miał zmniejszony zasięg, w kolejnym modelu 22 powrócono do dłuższych skrzydeł, zawierających zbiorniki paliwa, oraz powiększono zbiornik w kadłubie do 570 litrów, co spowodowało wzrost zasięgu do wartości największej spośród odmian „Zer”. Ponadto powrócono do składanych i zaokrąglonych końcówek skrzydeł, z modelu 21. W wytwórni model ten nazwano A6M3a. Wyprodukowano około 2300 egzemplarze tej wersji. Na kilku egzemplarzach, oznaczonych A6M3b (Model 22b), w wytwórni zamontowano nowe działka wz. 5 o kalibrze 30 mm. A6M4 – tej wersji nigdy nie wprowadzono z tej przyczyny, że „cztery” w języku japońskim czyta się tak samo jak „śmierć” i ogólnie ta liczba uważana jest za złą i pechową. Chociaż można spotkać tylko jedną wzmiankę, że mogła to być prawdopodobnie wersja z turbosprężarką przystosowana do działań na dużych wysokościach i że zbudowano nawet 2 prototypy tej odmiany. Potrzeba budowy takiej wersji pojawiła się w 1943 kiedy pojawiły się nowe myśliwce amerykańskie, jak P-38 czy F4U, które przewyższały Zero osiągami zwłaszcza na dużych wysokościach. Tymczasowym środkiem zaradczym miał być A6M5 do czasu wejścia do produkcji A7M Reppu. A6M5 (model 52) – była to próba podwyższenia osiągów „Zera” do poziomu bardziej odpowiadającego nowym amerykańskim myśliwcom. Pracami nad tą wersją kierował inżynier Mijiro Takahashi. Między innymi ponownie skrócono skrzydła, pozostawiając zaokrąglone końcówki, ale już bez ich składania i zastosowano ulepszony układ wydechowy, zamiast dotychczas stosowanego kolektora zbiorczego zastosowano pojedyncze rury dla każdego z cylindrów, rury te dawały niewielki ciąg szczątkowy, co przy tym samym silniku Sakae 21 i takiej samej mocy silnika 1130 KM, zaowocowało zwiększeniem się prędkości maksymalnej do 565 km/h. Ponadto zwiększono grubość pokrycia skrzydeł, co pozwalało rozwijać większe prędkości w nurkowaniu. Zachowano uzbrojenie złożone z 2 działek kal. 20 mm i 2 km 7,7 mm. Pierwszy A6M5 oblatano w sierpniu 1943. Model ten został zaakceptowany do produkcji pod koniec 1943. Razem z ulepszonymi modelami 52a, 52b, 52c i A6M6 model 53c zbudowano około 1600 tych samolotów w zakładach Mitsubishi i dalszą liczbę w zakładach Nakajima (ok. 3 tysiące?). W jednostkach bojowych niektóre A6M5 modyfikowano dodając za kabiną pilota działko kal. 20 mm strzelające pod kątem 30 stopni, a służące do walki z bombowcami B-29. Niektóre A6M5 przekształcono w nosicieli bomb demontując główny zbiornik paliwa w kadłubie i w to miejsce montując bombę o masie 250 kg. Bomba miała być nad celem zwalniana przez pilota w czasie lotu nurkowego, ale często ten mechanizm zawodził.

Kokpit A6M5 Zero w Imperial War Museum A6M5A (model 52A) – celem modyfikacji było zwiększenie siły ognia, zastosowano nowy typ działka wz. 99-2 z nowym systemem podajnika amunicji co pozwoliła zwiększyć zapas do 125 sztuk na działko. Ponadto zwiększono grubość pokrycia skrzydła co pozwoliło jeszcze bardziej zwiększyć szybkość nurkowania do 740 km/h. Dostawy tej wersji rozpoczęto w marcu 1944. A6M5B (model 52B) – ze względu na opóźnienie programów A7M i J2M, musiano nadal rozwijać A6M tak aby jak najmniej odstawał od maszyn przeciwnika. Największą słabością był brak opancerzenia. Zastosowano więc pancerny wiatrochron, dodano instalację z dwutlenkiem węgla do zbiorników paliwa do gaszenia ognia oraz zastąpiono 1 km w kadłubie kal. 7.7 mm wz. 97 jednym karabinem kal. 13,2 mm wz. 3, pozostawiono nadal ponadto 1 km 7,7 mm w kadłubie i 2 działka 20 mm w skrzydłach. Produkcję tej wersji rozpoczęto w kwietniu 1944 i zbudowano 470 sztuk. A6M5C (model 52C) – w lecie 1944 Marynarka zażądała kolejnej wersji Zero o jeszcze większym opancerzeniu, sile ognia, większym zapasie paliwa i możności przenoszenia bomb. Zwiększono więc dalej opancerzenie kabiny pilota dodając płytę za pilotem, oraz zwiększono uzbrojenie do 2 działek 20 mm i 2 km wz. 3 kal/ 13,2 mm w skrzydłach i jednego km 13,2 mm w kadłubie, usunięto km 7,7 mm z kadłuba. Dodano ponadto zbiornik paliwa za kabiną pilota oraz zaczepy pod skrzydłami do podwieszania rakiet powietrze-powietrze. Ponieważ spowodowało to kolejny wzrost masy samolotu i spadek osiągów, zaproponowano zmianę silnika na Mitsubishi Kinsei 62, ale nie wyraziła na to zgody Marynarka. Zgodziła się jednak na zastosowania mocniejszej wersji Sakae 31 z instalacją wtrysku mieszanki woda-metanol, ale silnik ten nie był dostępny więc pozostano przy odmianie Sakae 21. Planowano wprowadzić też samouszczelniające się zbiorniki paliwa, ale nie uczyniono tego z uwagi na brak doświadczenia obsługi w jednostkach z takimi zbiornikami. Pierwszą maszynę oblatano w sierpniu 1944 i zbudowano tej odmiany ponad 5000 sztuk. Ponadto dokonano jeszcze modyfikacji: A6M5d-S był nocnym myśliwcem z zamontowanym w tyle kadłuba działkiem strzelającym do góry. A6M5-K to szkolno-treningowa dwumiejscowa wersja. A6M6C – wersja ta była podobna do A6M5c, ale miała samouszczelniające się zbiorniki paliwa, nowy silnik Nakjima Sakae 31a z instalacją wtrysku mieszanki wody i metanolu do silnika. Ponadto wzmocniono konstrukcję, przez co mógł pod spodem kadłuba przenosić zamiast dodatkowego zbiornika paliwa bombę o masie do 250 kg. Oblatana w listopadzie 1944. Wyprodukowano niewielką liczbę egzemplarzy tej odmiany, dokładna liczba nie jest znana. A6M7 (model 63) – ze względu na zatopienie pod koniec 1944 wszystkich dużych lotniskowców japońskich, Marynarka zamówiła wersję Zero jako nurkującego bombowca, zdolną operować z mniejszych lotniskowców. Maszynę oparto na wersji A6M6c. Zamontowano pod kadłubem zaczep do przenoszenia bomb o masie 500 kg albo 250 kg. Ponadto pod skrzydłami dodano zaczepy dla dwóch dodatkowych zbiorników paliwa. Maszyny te używano też do ataków kamikaze. A6M8 – po zbombardowaniu zakładów produkujących silnik Sakae 21 i 31, oraz rezygnację w ogóle z produkcji tego silnika, Marynarka w końcu, w listopadzie 1944, zgodziła się na zainstalowanie w Zero silnika Mitsubishi MK8P Kinsei 62 o mocy 1560 KM, co znacznie poprawiło osiągi maszyny. Ponieważ silnik miał większą średnicę, przekonstruowano przód kadłuba i usunięto kadłubowy karabin. Ponadto usprawniono instalację gaśniczą dla zbiorników paliwa i dodano nowe zbiorniki. Pod kadłubem można było przenosić bombę o masie 500 kg, a pod skrzydłami dodatkowe zbiorniki z paliwem. Zbudowano 2 prototypy, oblatane w kwietniu 1945. Testy wykazały problemy z instalacją paliwową i olejową oraz tendencję do przegrzewania się silnika. Zwrócono więc maszynę do wytwórni. Po zmianach w maju 1945 maszynę przyjęto. Nie zdążyła wejść do produkcji, chociaż zamówiono aż 6300 maszyn tej wersji. A6M2-N Ni-shiki suisen (Myśliwiec Pływakowy Marynarki Wz. 2) – wodnosamolot myśliwski przyjęty do produkcji w 1942. Oparty był na konstrukcji modelu 11, lecz wyposażony w pływaki zamiast podwozia kołowego (jeden centralny pływak główny i dwa mniejsze podtrzymujące pod skrzydłami). Wyprodukowano 327 egzemplarze. W kodzie amerykańskim znany był jako Rufe. Uzbrojenie Wszystkie wersje miały seryjnie montowane w skrzydłach dwa działka kalibru 20 mm z zapasem 60 pocisków na działko i dwa karabiny maszynowe kalibru 7,7 mm w kadłubie zsynchronizowane ze śmigłem. W wersjach A6M5 czasami montowano dodatkowe karabiny maszynowe w kadłubie lub wymieniano na większe, kalibru 13,2 mm. Czasami nawet montowano działka o kalibrze 30 mm jak w jednym z myśliwców z bazy w Lae. Przyczyną był fakt bardzo silnego opancerzenia i wysokiej odporności amerykańskich samolotów na ogień karabinów małego kalibru. Modernizacje te jednak były w znakomitej większości dokonywane przez mechaników na lotniskach polowych. Oprócz uzbrojenia strzeleckiego myśliwce te mogły przenosić bomby o wadze 60 kg każda podwieszanych pod skrzydłami. Niektóre samoloty wersji A6M5 i późniejszych przystosowywano do przenoszenia bomb 250 kg podwieszanych pod kadłubem zamiast dodatkowego zbiornika paliwa, było to przydatne zwłaszcza w trakcie ataków kamikaze.

Użycie bojowe „Zera” przez cały okres wojny pozostawały podstawowymi myśliwcami pokładowymi marynarki japońskiej; w bazach lądowych w zasadzie też, co najwyżej częściowo wyparł go myśliwiec Kawanishi N1K Shiden. Kariera bojowa A6M rozpoczęła się 19 sierpnia 1940 w Chinach; debiut był udany, gdyż zestrzelono 8 z 9 chińskich samolotów napotkanych w trakcie walki. Potem walki na Pacyfiku: od ataku na Pearl Harbor przez bitwy na Morzu Koralowym, o Midway, krwawe zmagania na Guadalcanalu, klęski na Morzu Filipińskim aż do walk o Okinawę i kapitulację Japonii. Myśliwce te brały udział we wszystkich bitwach toczonych przez lotnictwo marynarki. Pod koniec wojny wiele z tych samolotów było używanych przez formacje kamikaze.

Porównania z innymi myśliwcami „Zero” był pierwszym myśliwcem marynarki japońskiej, który nie tylko dorównywał myśliwcom armii, ale je przewyższał. Wiele korzystnych cech samolot zawdzięczał niskiej masie własnej (częściowo wynikało to z braku np. opancerzenia czy samouszczelniających zbiorników z paliwem), dzięki czemu obciążenie powierzchni płata było nieduże i przez to zwrotność maszyny była bardzo dobra. Na samym początku samoloty te odniosły wielkie sukcesy i to właśnie spowodowało powstanie mitu „supermyśliwca”, któremu nie może sprostać żaden z alianckich samolotów. Początkowo rzeczywiście przewaga jakościowa nad samolotami Brewster F2A Buffalo i Grumman F4F Wildcat była duża, tym bardziej, że japońskie lotnictwo pokładowe miało bardzo dobrych i doświadczonych pilotów.

Z czasem sytuacja zaczęła się zmieniać. Od roku 1943 Amerykanie wprowadzali do służby nowe typy samolotów – myśliwce pokładowe F6F Hellcat i F4U Corsair oraz myśliwce P-38 Lightning, P-47 Thunderbolt czy P-51 Mustang górowały już znacznie nawet nad udoskonalonymi modelami A6M. Mit „Zera” zaczął pryskać. Dużą rolę odegrało pozyskanie mało uszkodzonego myśliwca „Zero” przez USA. Po próbach pozorowanej walki wypracowano właściwą taktykę (unikanie walki kołowej na tym samym pułapie). Okazało się, że „Zero” nie bardzo nadaje się do prowadzenia wojny obronnej, jest nieopancerzony i bardzo wrażliwy na uszkodzenia. Brak samouszczelniających się (po trafieniu pociskiem) zbiorników paliwa często prowadził do eksplozji. Wiele samolotów wybuchało po dłuższej serii z 6 karabinów maszynowych kalibru 12,7 mm amerykańskich myśliwców.

„Zero” był stosunkowo słabo uzbrojony, zwłaszcza do walki z tak odpornymi maszynami jak myśliwce amerykańskie. Również prędkość maksymalna 565 km/h nie wystarczała, gdyż konkurenci osiągali grubo powyżej 600 km/h: Hellcat 625–650 km/h, Corsair 635–720 km/h (w zależności od wersji), Mustang do 712 km/h, a Thunderbolt w wersji N nawet 751 km/h. Wysoka zwrotność „Zera” przestała być przewagą, gdy przeciwnicy nie wdawali się już w pojedynki powietrzne, tylko atakowali szybko z przewagą prędkości i wysokości.

W 1944 i 1945 A6M był już przestarzały i nie był trudnym przeciwnikiem dla alianckich myśliwców. Dodatkowym problemem był fakt, że początkowe sukcesy tak zachwyciły marynarkę, iż prace nad następcą A6M – A7M „Reppu”, zostały bardzo spowolnione. Nie udało się wprowadzić tego samolotu do służby. Japońska marynarka zakończyła wojnę z „Zerami” na pokładach. Drugą istotną przyczyną japońskich porażek w tym okresie były braki wyszkolonych pilotów, którzy ginęli w czasie wcześniejszych bitew.

Wersja A6M1 Model 11 A6M2 Model 21 A6M2-N A6M2-K A6M3 Model 32 A6M3 Model 32 Długość 9,05 m 9,05 m 10,24 m 9,05 m 9,06 m 9,06 m Wysokość 3,525 m 3,525 m 4,300 m 3,525 m 3,570 m 3,570 m Rozpiętość 12 m 12 m 12 m 12 m 11 m 12 m Pow. nośna 22,44 m² 22,44 m² 22,44 m² 22,44 m² 21,54 m² 22,44 m² Silnik Nakajima NK1B Sakae 12 950 KM Nakajima NK1B Sakae 12

1130 KM Nakajima NK1C Sakae 21 1130 KM Masa własna 1671 kg 1754 kg 1921 kg 1819 kg 1807 kg 1863 kg Masa startowa 2674 kg 2757 kg 2460 kg 2627 kg 2535 kg 2679 kg Prędkość maks. 520 km/h na 4500 m 533 km/h na 4550 m 435 km/h na 5000 m 476 km/h na 4000 m 542 km/h na 6000 m 537 km/h na 6000 m Wznoszenie 7 min 27 s na 6000 m 5 min 56 s na 5000 m 6 min 43 s na 5000 m 7 min 55 s na 6000 m 7 min 19 s na 6000 m ? Pułap 10 100 m 10 300 m 9760 m 10 180 m 11 050 m 11 050 m Zasięg 730 km 2350 km 1690 km 744 km 2378 km ? Wersja A6M5 Model 52 A6M5c Model 52c A6M6c A6M7 Model 63 A6M8 Model 54 Długość 9,121 m 9,121 m 9,121 m 9,121 m 9,121 m Wysokość 3,509 m 3,570 m 3,640 m 3,570 m 3,570 m Rozpiętość 11 m 11 m 11 m 11 m 11 m Pow. nośna 21,1 m² 21,1 m² 21,1 m² 21,1 m² 21,1 m² Silnik Nakajima NK1C Sakae 21 1130 KM Nakajima NK1C Sakae 21

1130 KM Mitsubishi MK8O Kinsei 62 1650 KM Masa własna 1976 kg 2155 kg 2050 kg 2050 kg 2150 kg Masa startowa 2733 kg 3150 kg 3000 kg 3000 kg 3150 kg Prędkość maksym. 565 km/h na 6000 m 540 km/h na 6000 m 542 km/h na 6400 m 543 km/h na 6400 m 573 km/h na 6000 m Wznoszenie 7 min 1 s na 6000 m 5 min 50 s na 5000 m 9 min 53 s na 8000 m 9 min 58 s na 8000 m 6 min 50 s na 6000 m Pułap 11 740 m 11 050 m 10 700 m 10 180 m 10 780 m Zasięg 1929 km 2114 km 1818 km 2960 km ?